امامزاده قاسم ازنا

امامزاده قاسم از نسل ۵ خود با امام حسن مجتبی(ع) منسوب می شوند . بنای امامزاده در سال ۱۳۵۷ از سوی سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی ثبت گردیده است. گنبد امام زاده كه شانزده تركی است به صورت دو پوشه ساخته شده است. و بر روی گریوگنبد شانزده ضلعی استوار شده است بانی بقعه حضرت سیداحمد المدنی ملقب به میر نظام الدین و سبب انتساب نام امام زاده قاسم تدفین دو امام زاده بزرگوار و زید طالب ثراه در آن می باشد.

بنای اولیه این معماری مربوط به سده هشتم هجری قمری معاصر با دوره تیموریان است، سبک این معماری شباهت زیادی به معماری های ترکی و مغولی دارد، گنبد آن از بیرون هرمی شکل ولی در درون کاملاً قوس کروی دارد. از مشخصات بارز این بنا، دیوارهای بلند، ضخیم و آجری با شبستان های مرتفع و مقرنس کاری است که سطح حیاط آن با آجرهای مربع ۲۰*۲۰ فرش شده است.

کتیبه های روی در ورودی مقبره و حاشیه های ضریح سال های ۷۳۸و۸۰۸ و۸۵۰ را نشان می دهد؛ از نظر هنری و تاریخی درب های ورودی و ۲ صندوق چوبی آن مرقد بسیار گرانبهاست که متأسفانه تاکنون بارها به سرقت رفته اند.

بر روی این صندوق آیاتی از قرآن کریم با خطوط رقاع و ثلث نگاشته شده است و از متن روی آن برمی آید که این مزارها برای امامزادگان قاسم و زید در محرم سال ۷۳۸ مرمت و بازسازی شده است.